De website www.Koesensor.be uit Merelbeke (B) bevat het laatste nieuws en tools over het gebruik van commercieel beschikbare sensoren bij koeien. Het geeft een beeld van de nieuwe sensortechnologie in de melkveehouderij en er wordt samengewerkt aan betere vruchtbaarheidsresultaten van het (Vlaamse) melkvee.
Problemen en oorzaak tegenvallende vruchtbaarheid
Onze melkkoeien zijn vandaag in staat om enorme hoeveelheden melk te produceren. gelijklopend met de stijgende productie is de vruchtbaarheid van het melkvee sterk achteruit gegaan. Het ideaal om een koe ongeveer eenmaal per jaar te laten kalven wordt al lang niet meer gehaald. Dit blijkt duidelijk uit de stijgende trend van de gemiddelde tussenkalftijd (TKT) die vandaag in Vlaanderen al op meer dan 420 dagen zit.
Er zijn veel aanwijzingen dat de negatieve energiebalans (NEB) de oorzaak is van de verlengde tussenkalftijd. Bij slecht gevoerde hoogproductieve dieren is er te lang een negatief verschil tussen de energieopname en energieafgifte via de melkproductie. Vruchtbaarheidsproblemen kunnen ook op andere manieren via het rantsoen geïntroduceerd worden. Zo kan de voedersamenstelling die volledig gefocust is op het realiseren van hoge producties negatief werken op eicel- en embryokwaliteit. Het gaat dan voornamelijk over rantsoenen rijk aan snelle energiebronnen en hoge eiwitconcentratie.
Gevolg en oplossingen verbetering vruchtbaarheid
De winstgevendheid van de melkveehouderij wordt sterk beïnvloed door de vruchtbaarheidsresultaten van de koeien. Het negatieve economische effect van een verlaagde vruchtbaarheid komt tot uiting via de langere tussenkalftijd en daardoor meer onderhoudsdagen en minder productieve dagen per melkkoe. Maar ook via een verhoogd vervangingspercentage; in Vlaanderen ligt het vervangingspercentage omwille van vruchtbaarheidsproblemen rond 25%! En verder natuurlijk zijn er extra kosten van dierenarts en meer arbeidsuren voor de veehouder. De exacte kosten van een slechte vruchtbaarheid zijn individueel afhankelijk en worden bepaald door de hoogte en persistentie van de melkproductie van de koe in vergelijking met haar stalgenoten en de kosten van een vervangende vaars.
De oplossing zit vooral in de toepassing van technologie en dan met name sensortechnologie. Hiermee wil de (Vlaamse) melkveehouderij haar concurrentiekracht handhaven en de economische duurzaamheid van dezelfde melkveehouderij verstevigen. Partners en sponsors in het project “Sensoren in de melkveehouderij” en de website www.Koesensor.be zijn in ieder geval KU Leuven, ILVO, Boerenbond, CRV en de provincie Antwerpen via de Hooibeekhoeve.
Voor meer informatie verwijs ik naar het Kenniscentrum “Sensortechnologie in de melkveehouderij” via de website www.Koesensor.be of email info@koesensor.be in Merelbeke (B).
