Voor saamhorigheid; voor sociale harmonie in de EU! De Europese Unie is allang niet meer het sociale, harmonie nastrevende instituut dat ze voor velen van ons lange tijd was. Of het nu over Brexit, Grexit, vluchtelingenkampen of de financiële crisis gaat: er spelen momenteel veel krachtenvelden die de landen in de EU eerder uit elkaar drijven dan dat ze hen bij elkaar brengen. Ook de landbouwsector draagt momenteel bij aan de verdeeldheid binnen de Unie. Hier is de roep naar een werkelijk GEMEENSCHAPPELIJKE LANDBOUWPOLITIEK!
Gevolgen crisis
We hebben beleid nodig dat de mensen weer nader tot elkaar doet komen. Dat betreft alle sectoren en in het bijzonder de landbouwsector. Het huidige landbouwbeleid heeft een crisis veroorzaakt, die de prijzen voor landbouwproducten verwoest en boerenfamilies hun inkomen en toekomst afneemt. De reactie van de boeren is typerend voor dergelijke sociale misstanden: Naast hevige protesten tegen het beleid zijn er ook gevallen waarbij producenten zich tegen hun collega’s uit andere landen keren. Zo worden bijvoorbeeld tankwagens tegengehouden uit de buurlanden en geleegd op de straat, om te voorkomen dat buitenlandse melk de reeds overvolle nationale markt nog verder onder druk zet. In paniek worden de eigen zuivelfabrieken en consumenten gevraagd om alleen nog nationale producten te verwerken of te kopen. De noodsituatie dwingt boeren in een overlevingsstrijd met de buren, die zelf echter ook moeten vechten voor hun voortbestaan. Want ook zijn markt is meer dan verzadigd.
Gemeenschappelijk landbouwbeleid
Dit is des te pijnlijker omdat de Europese Unie eigenlijk via het gemeenschappelijk landbouwbeleid de crisis op EU-niveau voor alle landen kan oplossen. De melkveehouderijsector heeft bijvoorbeeld in crisistijden een centraal aangestuurd programma nodig waarmee de melkproductie kan worden afgeremd via een vrijwillig programma terwijl ook andere elementen om de marktverantwoordelijkheid te bevorderen, kunnen worden geïmplementeerd. Op deze wijze zou de oververzadigde markt op een eerlijke manier kunnen worden opgeschoond. Echter, deze optie wordt niet benut in het huidige gemeenschappelijk landbouwbeleid. Sterker nog, nationaal egoïsme dat tot wanhoop leidt, voert de boventoon.
De EU-Commissie en landen zoals Duitsland, Nederland en Ierland, houden vast aan hun op productieverhogende politiek en wijzen iedere verantwoordelijkheid voor de sociale harmonie binnen de EU, af.
Voorstellen van lidstaten
Tot februari 2016 hadden de EU lidstaten de tijd om bij de Europese Commissie voorstellen in te leveren om de crisis op de melkmarkt op te lossen. Het is belangrijk dat deze voorstellen inzetten op productievermindering. Dat zal deels afhangen van de ingediende voorstellen, maar ook aan de beoordeling van de Europese Commissie. Wanneer deze uit de aangereikte concepten alleen maar weer de punten uitzoekt die passen bij hun eigen strategie – namelijk het verstrekken van leningen om de productie op peil te houden, export promotie, etc. – dan zal duidelijk worden hoezeer men zijn positie misbruikt. En dan zal opnieuw duidelijk worden, hoe weinig men zich gelegen laat liggen aan het behouden van sociale rust in de EU en hoe onverantwoordelijk men hiermee omgaat.
Europese Unie
Nogmaals: In de EU bestaat de gelegenheid om samen te werken om het probleem van de overproductie in de zuivelmarkt aan te pakken en de boeren en de consumenten in de individuele EU-lidstaten niet aan hun lot over te laten. Als de Europese Commissie en de afzonderlijke lidstaten – met name Duitsland – deze kans laten liggen, zal de roep om de nationale grenzen weer te sluiten voor andere EU lidstaten, nog luider worden. Het gevaar is groot, dat dit de EU niet alleen verzwakt, maar ook uit elkaar drijft.
De European Milk Board spreekt zich uit voor een Europese Unie, waar gezamenlijk en solidair wordt toegewerkt naar harmonie en welvaart voor haar burgers. Het EU landbouwbeleid mag de Europese boeren niet langer tegen elkaar uitspelen!
Met dank aan de EMB.
